Kraj

Spada liczba skazanych za niepłacenie alimentów. Eksperci mocno zaskoczeni danymi z sądów

W 2023 roku 26,4 tys. osób zostało skazanych w pierwszej instancji za niepłacenie alimentów. Tak wynika z danych Ministerstwa Sprawiedliwości. Oznacza to spadek w ujęciu rocznym o 10,3%. W roku wcześniejszym takich przypadków było 29,4 tys. W ww. grupie 8,7 tys. osób otrzymało karę pozbawienia wolności, w tym 1,8 tys. – z warunkowym zawieszeniem. To o 7,8% mniej w porównaniu z 2022 rokiem. Do tego dane resortu wskazują, że w ub.r. małoletnich pokrzywdzonych tym procederem było 25,7 tys. To o 12,7% mniej niż rok wcześniej, kiedy zanotowano wynik 29,4 tys. Jednak eksperci przekonują, że nie ma co się cieszyć z niewielkich spadków, ponieważ skala problemu niepłaconych alimentów faktycznie się nie zmniejsza. I dodają, że ministerialne dane nie korelują z tymi z rejestrów osób zadłużonych.

Opublikowane

w dniu

Jak wynika z danych udostępnionych przez Ministerstwo Sprawiedliwości, w 2023 roku 26,4 tys. osób zostało skazanych w pierwszej instancji w sądach rejonowych za przestępstwo niealimentacji, na podstawie art. 209 kodeksu karnego. To o 10,3% mniej niż w 2022 roku, kiedy takich przypadków było 29,4 tys. Z kolei porównując ubiegłoroczne dane z tymi z 2021 roku, widać jeszcze wyraźniejszy spadek, bo o 23,2%. Wówczas skazanych za takie przestępstwo było 34,3 tys. osób.

Dane nie korelują z tymi z rejestrów osób zadłużonych, takich jak np. BIG InfoMonitor, które wskazują, że każdego roku przybywa osób zadłużonych z tytułu niezapłaconych alimentów, a zadłużenie przekracza 15 mld zł tylko dla Funduszu Alimentacyjnego – mówi Justyna Żukowska-Gołębiewska, psycholożka, badaczka przemocy poseparacyjnej i prezes Stowarzyszenia Poprawy Spraw Alimentacyjnych – Dla Naszych Dzieci.

Natomiast dr Łukasz Pilarczyk, adiunkt w Zakładzie Prawa Karnego WPiA UAM i adwokat z Kancelarii Prawnej Filipiak Babicz Legal, również zaleca ostrożność w stawianiu twierdzeń o spadku popełnianych przestępstw niealimentacji. Z danych nie wynika bowiem, ile było wszczynanych postępowań karnych dotyczących właśnie tego typu przestępstw na etapie sądowym. Możliwe bowiem, że tych postępowań wszczynanych jest ciągle tyle samo.

Niemniej z powodu coraz większej przewlekłości procesów karnych, trwają one coraz dłużej i przez to rzadziej są wydawane, dotyczące tych spraw, wyroki. Wydaje się, że te dane są niestety zbyt szczątkowe, aby wyciągać z nich dalej idące wnioski – komentuje dr Łukasz Pilarczyk.

Z danych resortu wynika też, że spośród skazanych na podstawie art. 209 KK w 2023 roku 8,7 tys. osób otrzymało karę pozbawienia wolności, w tym 1,8 tys. z warunkowym zawieszeniem. To o 7,8% mniej w porównaniu z 2022 rokiem, kiedy takich przypadków było 9,4 tys. Wówczas 2,2 tys. skazano z warunkowym zawieszeniem. Natomiast porównując ubiegłoroczne dane z tymi z 2021 roku, widać spadek o 15,2%. Wtedy mowa była o 10,2 tys. przypadków, w tym 2,6 tys. z warunkowym zawieszeniem.

Już w 2020 roku mój raport wskazywał, że wyroków pozbawienia wolności w takich sprawach jest mniej w stosunku do wyroków ograniczenia wolności – stwierdza Justyna Żukowska-Gołębiewska. – Jako eksperci Zespołu ds. Alimentów przy poprzednim RPO Adamie Bodnarze i RPD Marku Michalaku sugerowaliśmy, że celem nowelizacji kodeksu karnego nie powinien być wzrost penalizacji osób niepłacących alimentów. Należy ich zmobilizować do realizacji tego obowiązku np. poprzez System Dozoru Elektronicznego – dodaje ekspertka.

Do tego ekspertka zauważa, że niestety ustawodawca nie pomyślał o tym, aby SDE znalazł się w katalogu kar ograniczenia wolności, a nie kar pozbawienia wolności, co mogłoby w znaczący sposób wpłynąć na skuteczność egzekucji długu alimentacyjnego. Obserwowana jest też tendencja do nieuznawania niealimentacji jako przestępstwa przeciwko rodzinie, które miałoby wysoką szkodliwość społeczną czynu. Zazwyczaj przedstawiciele prawa uznają je za przestępstwo porównywalne z kradzieżą roweru.

Sądy w tej sytuacji bardzo rzadko będą orzekać karę pozbawienia wolności, a jeżeli już to nastąpi, to zapewne z warunkowym zawieszeniem jej wykonania – przewiduje dr Łukasz Pilarczyk. – Kara bezwzględna pozbawienia wolności byłaby orzeczona w sytuacjach naprawdę skrajnych, czyli np. gdy ktoś był już skazany za to przestępstwo, ale nie zmienił swojego zachowania albo gdy w oczywisty sposób stać go na zapłatę alimentów, ale nie robi tego ze zwykłej złośliwości – wyjaśnia dr Pilarczyk.

Z danych resortu wynika również, że w 2023 roku małoletnich pokrzywdzonych brakiem alimentów było 25,7 tys. (12,8 tys. dziewczynek i 13,1 tys. chłopców). To o 12,7% mniej niż rok wcześniej, kiedy było ich 29,4 tys. (odpowiednio 14,6 tys. i 14,8 tys.), a także o 25,3% mniej niż w 2021 roku – 34,4 tys. (17 tys. i 17,3 tys.). Pokrzywdzonymi są też kobiety (5,8 tys. w 2023 roku, 6,7 tys. w 2022 roku i 7,6 tys. w 2021 roku) i mężczyźni (odpowiednio 2,3 tys., 2,8 tys. i 3,2 tys.).

Bardzo ostrożnie podchodziłabym do analizy tych danych. Przede wszystkim należy wskazać, że obowiązek alimentacyjny może dotyczyć małoletnich, ale też pełnoletnich dzieci stron, które jeszcze się nie usamodzielniły. Obowiązek alimentacyjny może zostać orzeczony również wobec byłych małżonków – tłumaczy Justyna Żukowska-Gołębiewska. – Nie zapominajmy także o rodzicach będących w niedostatku, niesamodzielnych seniorach, wobec których sąd może zasądzić alimenty od dorosłych dzieci – uzupełnia ekspertka.

W efekcie każda z tych grup pokrzywdzonych niealimentacją ma prawo składać zawiadomienie z art. 209 KK. Inną sprawą jest fakt, że nieregulowanie tych zobowiązań jest jednym z tych przestępstw, które popełnia się bardzo często w recydywie. Statystycznie proceder ten trwa najczęściej 3-10 lat. W tym czasie niealimentowane dzieci dorastają i zmieniają tylko miejsce w statystycznych tabelkach.

Zdaniem ekspertów, trudno wskazać, jak w tym roku może wyglądać sytuacja związana z karaniem w pierwszej instancji w sądach rejonowych za nieopłacanie alimentów. – Ta kwestia wiąże się także z poprawieniem skuteczności i szybkości działania prokuratur i sądów – wskazuje dr Łukasz Pilarczyk. – Jeżeli prokuratury będą szybciej kończyć postępowania aktem oskarżenia, a sądy sprawniej będą rozpoznawać sprawy, to liczba wyroków skazujących może wzrosnąć – dodaje ekspert.

Z kolei Justyna Żukowska-Gołębiewska zauważa tendencję wzrostową w przypadku wykrywalności przestępstwa niealimentacji w okresach okołowyborczych. Wówczas temat częściej pojawia się w mediach, wzrasta zainteresowanie nim polityków – kandydatów do parlamentu i europarlamentu, zaprasza się organizacje pozarządowe do rozmów w różnych resortach i zespołach eksperckich.

Nie prowadziłam w tym zakresie żadnych badań i mogę jedynie ostrożnie wysnuć wniosek, że może być to skutek wpływu mediów na zmianę przekonań społecznych – mówi ekspertka. – Podobnie jest gdy wprowadza się zmiany prawne, np. jak ta, która nowelizowała art. 209 KK. Później jakby zainteresowanie zjawiskiem niealimentacji spada, a przez to maleje też wykrywalność tego przestępstwa – podsumowuje prezes Stowarzyszenia Poprawy Spraw Alimentacyjnych – Dla Naszych Dzieci.

Reklama

Kraj

Od 1 września pojedziemy szybciej!  Korekta rozkładu jazdy pociągów

Od niedzieli, 1 września wprowadzona zostanie korekta rozkładu jazdy. Szybciej pojedziemy m.in. z Warszawy do Poznania, Szczecina i Białegostoku. Pasażerowie wsiądą do pociągów z nowych przystanków w Łodzi, Grudziądzu, Koszalinie, Głownie. Prowadzone miliardowe inwestycje kolejowe wymagają zmian w kursowaniu niektórych składów dalekobieżnych i regionalnych.

Opublikowane

w dniu

Korekta rozkładu jazdy będzie obowiązywała od 1 września do 9 listopada br. PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. wraz z przewoźnikami opracowały połączenia w taki sposób, aby najlepiej wykorzystać możliwości linii kolejowych, a wykonawcom zapewnić warunki do kontynuacji prac. Zmiana rozkładu pozwala jednocześnie na uruchamianie połączeń pasażerskich, transport towarów oraz prowadzenie największych od lat inwestycji na kolei, które poprawiają komfort, dostępność i bezpieczeństwo podróży koleją.

Krótsze czasy przejazdu

Od września z Poznania do Warszawy pojedziemy w czasie 2 godz. 18 min, a ze stolicy do Szczecina w czasie 4 godz. 32 min (pociąg EIC 1804/8105 Sedina). Podobny czas przejazdu na trasie Warszawa – Poznań – Szczecin będzie miał także pociąg EIC 1800/8101 Chrobry.
W rekordowym czasie 1 godz. 38 min pojedziemy również z Warszawy do Białegostoku. Tę trasę pociąg pokona szybciej niż samochód o około pół godziny. Bezpośrednie szybkie połączenie z Warszawy do Białegostoku (bez zatrzymań na stacjach pośrednich) ma charakter pilotażowy. Również mieszkańcy województwa łódzkiego zyskają szybkie połączenia do Warszawy. Będzie to pociąg PKP Intercity relacji Łódź – Białystok – Łódź (IC 1106/1007 Esperanto), który zatrzyma się tylko w stolicy. Dzięki temu podróż ze stacji Łódź Widzew do Warszawy Zachodniej wyniesie 58 min, a z Łodzi Fabrycznej do Warszawy Centralnej – 1 godz. 12 min. Ponadto, krótszy o kilka minut będzie także przejazd na trasie Kraków – Bochnia. Większość pociągów będzie pokonywać tę trasę w ok. 22 min. Krótsze czasy przejazdu to efekt prowadzonych prac na sieci kolejowej, reorganizacji siatki połączeń kolejowych oraz mniejszej liczby miejsc zatrzymań po drodze.

Podróże z nowych przystanków

Od 1 września lepszy dostęp do kolei zapewnią nowe przystanki Koszalin Politechnika oraz Koszalin Wschodni. Do pociągów wsiądziemy także z nowego przystanku Grudziądz Rządz, Łódź Zarzew oraz Głowno Północne. Na Podkarpaciu oddany zostanie do użytkowania nowy przystanek w Lutoryżu, wybudowany na linii nr 106 Rzeszów – Jasło. Z kolei na Dolnym Śląsku pociągi zatrzymają się na przystanku Strzelce Świdnickie (linia kolejowa Wrocław – Świdnica). Będzie on obsługiwany na żądanie.

Miliardowe inwestycje a zmiany w kursowaniu pociągów

Korekta rozkładu jazdy umożliwia pasażerom skorzystanie z efektów prac, a przewoźnikom dostosowanie najlepszej oferty dla podróżnych. Inwestycje kolejowe są kontynuowane, co wymaga wprowadzenia zmian w rozkładzie jazdy.

W związku z rozpoczęciem miliardowej inwestycji w Katowicach, od 1 września ruch pociągów przez główną stację w mieście będzie utrzymany, jednak szeroki zakres robót wymaga wprowadzenia zmian w rozkładzie jazdy. Część składów będzie kursować trasami zmienionymi, część w skróconych relacjach. 9 pociągów PKP Intercity będzie mieć postój na stacji Katowice Ligota z pominięciem stacji Katowice. W wybranych terminach za część pociągów nocnych regionalnych zostanie wprowadzona zastępcza komunikacja autobusowa (ZKA).

Komfortowe podróże koleją na Pomorzu zapewni modernizacja linii nr 202 na odcinku Lębork – Słupsk. Pomiędzy tymi miastami wprowadzona zostanie zastępcza komunikacja autobusowa.

W woj. zachodniopomorskim, w związku z pracami utrzymaniowymi na odcinku Szczecinek – Białogard, wprowadzona będzie ZKA. Pięć par pociągów PKP Intercity będzie kursować trasą przez stację Stargard ze zmianą kierunku.

Wszystkie zmiany zostały uwzględnione w rozkładzie jazdy pociągów. Więcej informacji można uzyskać u przewoźników.

Informacja dla podróżnych

W okresie wprowadzania jesiennej korekty rozkładu jazdy, na 15 największych dworcach w Polsce do dyspozycji pasażerów będą mobilni informatorzy. Będą oni służyć wszelką informacją pomocną w podróży. Przed podróżą warto sprawdzić rozkłady jazdy. Szczegółowe informacje na temat kursowania pociągów są dostępne na stacjach i przystankach, w Internecie na portalpasazera.plrozklad-pkp.plwww.intercity.pl oraz w aplikacji mobilnej Portal Pasażera. Również przewoźnicy informują o zmianach na stronach internetowych. Odjazdy i przyjazdy pociągów są wyświetlane także na wyświetlaczach na stacjach. Dla pasażerów funkcjonuje ogólnodostępny numer infolinii PKP Intercity pod numerem telefonu +48 22 322 22 22 całodobowo przez 7 dni w tygodniu.

Czytaj dalej

Kraj

Czego potrzebują polscy seniorzy? Ruszyły prace nad IV edycją raportu „Ocena potrzeb w zakresie wsparcia dla Seniorów w Polsce”

Fundacja SeniorApp rozpoczęła badanie potrzeb społecznych wśród polskich seniorów, w ramach projektu „Ocena potrzeb w zakresie wsparcia dla Seniorów w Polsce”. Celem badania jest określenie potrzeb osób po 55. roku życia w takich obszarach, jak zdrowie, życie społeczne oraz technologie cyfrowe. Wyniki ankiet posłużą do przygotowania IV edycji raportu, publikowanego przez Fundację corocznie od 2021 r.

Opublikowane

w dniu

Polskie społeczeństwo należy do najszybciej starzejących się w całej Europie. Jak wynika z danych Eurostatu, do końca tej dekady liczba osób w wieku powyżej 65. roku życia w Polsce przekroczy 8,5 miliona. Zmiana struktury demograficznej ludności ma istotny wpływ na wiele obszarów funkcjonowania państwa: gospodarkę, system ochrony zdrowia czy system ubezpieczeń społecznych. Przede wszystkim jednak, z perspektywy każdej z osób w wieku senioralnym lub przedsenioralnym, wiąże się to z występowaniem realnych indywidualnych potrzeb i oczekiwań wobec państwa, społeczeństwa, ale także biznesu. Właśnie na tych potrzebach i oczekiwaniach skupia się zespół Fundacji SeniorApp w ramach prowadzonego badania.

– Znaczenie przedstawicieli „srebrnego pokolenia” w społeczeństwie już teraz jest bardzo istotne, a w kolejnych latach będzie jeszcze rosło. Dlatego chcemy jak najlepiej poznać potrzeby i oczekiwania tej grupy osób oraz wyzwania, przed jakimi stają w codziennym funkcjonowaniu. Na co dzień pracujemy bezpośrednio właśnie z osobami w wieku 55+, dzięki czemu mamy unikalną możliwość bezpośredniego dotarcia do seniorów. To właśnie oni są adresatami naszego badania, co sprawia, że jesteśmy w stanie zidentyfikować ich realne potrzeby i oczekiwania – powiedział Przemysław Mroczek, Prezes Zarządu SeniorApp.

Badanie, które prowadzi Fundacja SeniorApp ma formę ankiety, na którą składa się łącznie 39 pytań. Respondenci są pytani o różne kwestie związane z ich zdrowiem, codziennym funkcjonowaniem, życiem społecznym, ale także poruszaniem się w cyfrowym świecie. Ankieta trafia bezpośrednio do osób w wieku 55+, kobiet i mężczyzn mieszkających zarówno w miastach jak i na wsiach, tych korzystających z Internetu jak i osób bez dostępu do sieci i technologii, zaś dobór próby jest losowo-kwotowy. Jak wynika z poprzednich edycji, próba jest dość duża, gdyż na ankiety odpowiada ok. 2000 osób.

Uzyskane dzięki ankietom wyniki posłużą do przygotowania raportu „Ocena potrzeb w zakresie wsparcia dla Seniorów w Polsce”. W tym roku Fundacja SeniorApp wyda już IV edycję publikacji, która identyfikuje najważniejsze wyzwania i oczekiwania seniorów wobec państwa i społeczeństwa.

Poprzednie trzy edycje raportu pokazały, że niezmiennie największe oczekiwania seniorów dotyczą spraw związanych ze zdrowiem. Seniorzy wskazują na długi czas oczekiwania w kolejkach do lekarzy czy wysokie ceny usług medycznych bądź leków. Widzimy także, że w pewnych obszarach następują zmiany z roku na rok. Wyniki ankiet pokazują, że stopniowo spada odsetek osób potrzebujących pomocy w codziennych sytuacjach życiowych, jak np. zrobienie zakupów, z kolei coraz więcej seniorów deklaruje potrzeby w zakresie spędzania czasu z innymi ludźmi, poczucia bliskości. Informacje, które uzyskujemy w wyniku naszego badania to bardzo cenne źródło wiedzy o seniorach i ich codziennym życiu, które może posłużyć np. do kształtowania polityki społecznej, odpowiadającej na realne potrzeby tej grupy osób – powiedział Przemysław Mroczek.

Fundacja SeniorApp to organizacja pozarządowa, której celem jest poprawa jakości życia seniorów i osób z niepełnosprawnościami. W ramach realizowanych projektów Fundacja walczy z wykluczeniem cyfrowym wśród seniorów, m.in. poprzez szkolenia z obsługi technologii mobilnych i bezpieczeństwa online. Jednym z głównych obszarów działań organizacji jest również zapewnianie wsparcia opiekuńczego oraz inicjowanie programów aktywizujących, tworząc warunki sprzyjające pełnemu uczestnictwu seniorów w życiu społecznym. Od 2021 r. Fundacja realizuje badanie i wydaje raport pt. „Ocena potrzeb w zakresie wsparcia dla Seniorów w Polsce”.

Czytaj dalej

Kraj

Rozpędzająca się inflacja niepokoi Polaków. Blisko 60 proc. obawia się dalszych podwyżek cen w sklepach

6 na 10 Polaków odpowiedzialnych w swoich domach za codzienne zakupy obawia się, że w najbliższym czasie ceny w sklepach nadal będą rosły. Przeciwnego zdania jest niespełna jedna trzecia rodaków. Wśród tych, którzy z niepokojem patrzą w przyszłość, są przede wszystkim ludzie mający ponad 65 lat i od 45 do 54 lat. Zazwyczaj są to osoby z miesięcznym dochodem poniżej średniej krajowej. Przeważnie dotyczy to mieszkańców miast liczących od 100 tys. do 199 tys. ludności oraz małych miejscowości i wsi. Z kolei nie boją się wzrostu cen głównie młodzi i dobrze zarabiający Polacy z dużych i ze średnich miast.

Opublikowane

w dniu

Jak wynika z badania Grupy Offerista, 59,9% ankietowanych obawia się, że w najbliższym czasie ceny w sklepach nadal będą rosły. Przeciwnego zdania jest 28,7% z 987 respondentów, którzy we własnych gospodarstwach domowych odpowiadają za codzienne zakupy. Z kolei 11,4% uczestników sondażu nie ma wyrobionej opinii w tej kwestii.

Wynik wynoszący blisko 60% teoretycznie jest wysoki, ale jeszcze rok temu – podczas szalejącej inflacji – był zdecydowanie wyższy. Zatem wciąż wiele osób obawia się wzrostu cen, ale jednocześnie widzimy spadek w tej kwestii. Ponadto w sklepach jest faktycznie coraz drożej. I na tym nie koniec podwyżek, bo powrócił 5% VAT na żywność. Wkrótce zostaną też odmrożone ceny gazu. Strach będzie rósł – komentuje Robert Biegaj, jeden ze współautorów badania.

Natomiast Andrzej Wojciechowicz, ekspert Komisji Europejskiej i firmy doradczej FMCG Business Consulting, zaznacza, że wśród kupujących utrwalił się pogląd o rosnącej drożyźnie. Nie zmienił się on nawet po ubiegłorocznym spadku cen towarów i usług oraz wzroście płacy minimalnej. Taki punkt widzenia utrzymuje się z powodu wysokich cen warzyw i owoców, które podbijają rosnące koszty prowadzenia upraw i niekorzystne warunki atmosferyczne z pierwszej połowie br. Właśnie ta grupa asortymentowa jest stałą składową koszyka zakupów i ma szczególny wpływ na percepcję cenową nabywców.

W sektorze handlu zachodzą bardzo istotne zmiany strukturalne. Zaczynamy zrywać owoce dyskontyzacji rynku. Obecnie nawet ok. 80% handlu stanowi sprzedaż właśnie dyskontowa. Ona dusi rynek, a jej głównym instrumentem pozostaje marka własna. Gracze, którzy są poza mainstreamem takiej sprzedaży, mają ograniczone możliwości działania. W efekcie decydują się na podwyższenie cen, żeby zredukować straty na części asortymentu. Mamy do czynienia z rynkiem pływających cen, niekoniecznie rosnących. I to w głównej mierze przekłada się na reakcje konsumentów – mówi dr Maria Andrzej Faliński, były dyrektor generalny POHiD-u.

W opinii Roberta Biegaja, konsumenci, którzy nie boją się wzrostu cen, zwyczajnie nie zauważają tendencji rynkowych lub nie zwracają na nie odpowiedniej uwagi. Zdaniem eksperta, w dużej części są to też osoby, które po zmianie władzy widzą szanse na poprawę sytuacji ekonomicznej w kraju. I wierzą w to, że dalszy scenariusz podnoszenia cen nie będzie miał w ogóle miejsca.

Wzmożona walka cenowa na rynku dóbr konsumpcyjnych będzie wpływała pozytywnie na stabilizację cen. To z kolei uspokaja obawy konsumenckie i wpływa na poprawę nastrojów. Oczywiście nie ma gwarancji, że udało się opanować inflację, bo to jeszcze ciągle otwarta kwestia. Rynki surowcowe i energetyczne, które mają znaczący wpływ na koszty produkcji i usług, wciąż są mało stabilne. Rosnąca płaca minimalna też jest znaczącym elementem cenotwórczym – dodaje Andrzej Wojciechowicz.

Badanie również wykazało, że częściej obawy o dalszy wzrost cen mają kobiety niż mężczyźni. O tych lękach mówią głównie osoby mające ponad 65 lat oraz od 45 do 54 lat, zarabiające poniżej średniej krajowej. Głównie są to mieszkańcy miast liczących od 100 tys. do 199 tys. ludności oraz małych miejscowości i wsi. Jak podkreśla Andrzej Wojciechowicz, kobiety stanowią główną grupę kupujących, tj. ok. 75% nabywców. Robią zakupy nie tylko dla siebie, ale dla całej rodziny. Wybierają również produkty dla swoich dzieci, mężów czy partnerów. Siłą rzeczy baczniej obserwują rynek i mają lepiej wyostrzoną percepcję cenową.

Seniorzy to najsłabiej sytuowana finansowo grupa społeczna w Polsce. Do tego za poprzednich rządów często była mocno premiowana różnego rodzaju dodatkami i bonusami. Teraz to trochę inaczej wygląda, bo obecna władza ostrożniej podchodzi do kwestii tzw. rozdawnictwa. Nie powinna też dziwić postawa osób zarabiających poniżej średniej krajowej oraz mieszkańców małych miejscowości i wsi. Przy aktualnym stanie cen w sklepach, nawet najmniejsza podwyżka może być dla nich naprawdę mocno odczuwalna – zwraca uwagę ekspert rynku retailowego z Grupy Offerista.

Czytaj dalej
Reklama

Na czasie