Gmina Dobra

Wykład pt. ” Rodzina w grobie. Wybrane aspekty badań krypt szlacheckich na Pomorzu Zachodnim”

Szlachecka krypta zachodniopomorska, wraz z płytami nagrobnymi, nagrobkami, epitafiami oraz fundowanymi elementami wyposażenia kościelnego, stanowiła swoisty pomnik pamięci. Wtapiała się ona doskonale w narrację opowieści o „starożytnej” historii rodu, jego pozycji społecznej (jako właściciela dóbr i patrona kościoła) oraz pełnionej roli.

Opublikowane

w dniu

26 stycznia (piątek) o godz. 18 dwie znakomite badaczki: dr Monika Ogiewa – Sejnota (z Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Stargardzie) oraz dr Katarzyna Ślusarska (z Katedry Archeologii Instytutu Historycznego Uniwersytetu Szczecińskiego) wystąpią z wykładem pt. ” RODZINA W GROBIE. WYBRANE ASPEKTY BADAŃ KRYPT SZLACHECKICH NA POMORZU ZACHODNIM”.
Podczas badań archeologicznych, w których brały udział obie prelegentki, udało się częściowo zrekonstruować powiązania rodzinne zmarłych, wykorzystując dostępne analizy historyczne i antropologiczne. Badając zachowania kulturowe, społeczne i religijne zachodniopomorskich rodzin szlacheckich, udało się zidentyfikować odmienności, które wynikały m.in. ze zmian przynależności państwowej czy wpływu autorytetu władcy, w tym praktyk funeralnych.
Od 2020 roku międzyinstytucjonalny zespół specjalistów prowadzi badania w kryptach szlachty zachodniopomorskiej. Dotychczas skupiono się na trzech obiektach datowanych na okres od połowy XVII do połowy XIX wieku. Te założenia grobowe są związane z trzema rodami szlacheckimi: von Glasenapp, von Oesterling oraz von Wedel.
Dr MONIKA OGIEWA – SEJNOTA – z wykształcenia jest historykiem o specjalności archiwistycznej i nauczycielskiej. W 2018 r. ukończyła studia podyplomowe na kierunku menadżer kultury w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Od 2015 r. jest pracownikiem MAH w Stargardzie, gdzie obecnie kieruje Działem Historii i Badań nad Społecznością Lokalną. W tym czasie była kuratorem pięciu wystaw czasowych i brała udział w projektach badawczych. Od 2022 r. jest sekretarzem redakcji „Stargardia. Rocznik poświęcony przeszłości i kulturze Pomorza i innych ziem nadbałtyckich”. Była także członkiem redakcji: „Scriptor Nowy”, „Przegląd Zachodniopomorski”. Autorka artykułów i referatów poświęconych zagadnieniom życia codziennego na dawnych ziemiach pomorskich.
Dr KATARZYNA ŚLUSARSKA – bioarcheolog, adiunkt w Katedrze Archeologii Instytutu Historycznego Uniwersytetu Szczecińskiego. Studiowała na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Pracę magisterską pt. „Gordijewska odnoga w systemie szlaków handlowych w 2 połowie II tys. BC” pisaną pod kierunkiem prof. dr hab. Aleksandra Kośko obroniła w 2000r. W tym samym roku dostała się na studia doktoranckie na Wydziale Historycznym UAM w Poznaniu. Odbyła staże naukowe w Ukraińskiej Akademii Nauk w Kijowie, staż biblioteczny na Freie Universität Berlin, a także wyjazd w ramach programu Erasmus na Christian-Albrecht- Universität zu Kiel. W tym czasie brała też udział w badaniach archeologicznych w Polsce i na Ukrainie.
Rozprawę doktorską pt. „Systemy wierzeniowo-obrzędowe Północnego Nadczarnomorza w trzecim i początku drugiego tysiąclecia przed Chr.” obroniłam w 2005. Promotorem dysertacji był prof. dr hab. Aleksander Kośko, a recenzentami prof. dr hab. Janusz Czebreszuk i dr hab. Lech Czerniak, prof. UG.
W latach 2006-2020 była zatrudniona w Instytucie Archeologii i Etnologii Uniwersytetu Gdańskiego.
W 2016 r. ukończyła studia podyplomowe z zakresu Biologii Sądowej na Wydziale Biologii UAM, a w 2019 r warsztaty z paleoradiologii w Szpitalu Klinicznym w Zagrzebiu.
Zainteresowania badawcze:
archeologia epoki brązu i początków epoki żelaza
bioarcheologia
archeologia śmierci
archeologia kognitywna
ekologia człowieka
Dr Ślusarska obrzędowość pogrzebową na przestrzeni wieków uzupełnia „odczytywaniem” losów pochowanych zapisanych w ich szczątkach. Jest autorką licznych publikacji.

Na czasie

Exit mobile version