Gmina Kołbaskowo
Sensacyjne odkrycie archeologiczne w gminie Kołbaskowo, pomiędzy Przecławiem a Karwowem.
Od miesiąca prowadzone są prace archeologiczne przez dra Marcina Dziewanowskiego w miejscu planowanej obwodnicy Szczecina, na wysokości Przecławia i Karwowa, gdzie znajdują się osady pionierów rolnictwa sprzed 7000 lat, ale też innych kultur z epoki kamienia.
Najbardziej sensacyjnym znaleziskiem są relikty wielkiego domu, co najmniej 25 m długości, usytuowanego na osi wschód – zachód, z wejściem od strony wschodniej – mówi Marcin Dziewanowski. – Przy ścianach domostwa znajdowały się głębokie jamy, a w nich pozostałości m.in. pieców, w których znaleziono ziarna, kości, garnki, noże krzemienne, wkładki sierpów, etc. Wyjątkowość tego obiektu polega na tym, że wszystkie domy z Europy Środkowej usytuowane są na osi północ- południe – dodaje archeolog.
Konstrukcja z Przecławia nawiązuje architektonicznie do strefy nadreńskiej (Belgia, wschodnia Francja, zachodnie Niemcy). Należy poszukiwać jednakże innych sposobów wyjaśnienia odstępstwa od reguły.
Znamienne, że ceramika z jam posiada cechy nieznane na wschód od Odry, a typowe dla strefy soławskiej (środkowe Niemcy).
Jak się okazało, w tym samym miejscu osiedlili się w 2 ćwierci V tys. między innymi przedstawiciele kultury rösseńskiej ze środkowych Niemiec.
W tym sezonie badania dobiegają końca, ale cały projekt ma być kontynuowany do 2025 r. Planowane jest przebadanie kilku zagród z VI tysiąclecia oraz poszukiwanie domostw z V tysiąclecia, a także przebadanie półziemianek z IV tys. przed Chr.
Kultura ceramiki wstęgowej rytej była pierwszą kulturą rolników na naszych ziemiach i przybyli oni około roku 5200 przed Chr. Posiadali pierwszą ceramikę naczyniową, narzędzia szlifowane, zwierzęta hodowlane, karczowali lasy pod wioski, pastwiska i pola. Największe ze znanych europejskich osiedli składało się z ponad 130 domostw – opowiada naukowiec.
W ostatnich kilku latach archeolog zlokalizował i przebadał około 25 zagród, głównie w Mierzynie – Ostoi – Przylepie, gdzie wielkość osady jest szacowana na 7 do 10 hektarów. W efekcie badań pozyskano największy zbiór wielorakich świadectw: ceramiki, figurek, narzędzi krzemiennych, kamiennych, różnych roślin i szczątków kostnych. Szczególnymi śladami są przypalone szczątki jedzenia, kleje organiczne, barwniki czy paciorek. Projekt jest realizowany w ramach rozprawy habilitacyjnej.
