Region

Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego

25 maja każdego roku szczególnie pamiętamy o wszystkich zaginionych dzieciach. Przede wszystkim tych, których los do dnia dzisiejszego nie jest znany i na które bliscy czekają od wielu miesięcy czy lat, jak również tych, które zostały odnalezione zbyt późno. Dlaczego dochodzi do zaginięć dzieci i młodzieży, czy można im zapobiec i wreszcie jakie są przyczyny nieodnalezienia zaginionej osoby? Niech ten dzień ustanowiony dla uczczenia pamięci zaginionego 25 maja 1979 roku sześcioletniego Ethana będzie dla nas wszystkich okazją do refleksji i pochylenia się nad problematyką zaginięć dzieci.

Opublikowane

w dniu

Monika, Ola, Mateusz, Ewa, Basia, Ania, Andrzej, to imiona tylko niektórych dzieci, na które nadal czekają ich rodzice i najbliżsi. To również imiona, niedające spokoju policjantom, zaangażowanym w poszukiwania. Wszyscy są zgodni co do jednego – że są to sprawy zapadające wyjątkowo głęboko w pamięć. Nadzieja, że te tragiczne historie znajdą w końcu swój finał, towarzyszy nie tylko rodzinom zaginionych, ale też prowadzącym sprawy policjantom, którzy wracają do nich w miarę pojawiania się coraz nowocześniejszych narzędzi i możliwości wykrywczych, czy pozyskania nowych, mogących stanowić punkt zwrotny w prowadzonych poszukiwaniach, informacji.

Centrum Poszukiwań Osób Zaginionych Komendy Głównej Policji przypomina, że Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego ustanowiony został dla upamiętnienia zaginionych, nigdy nieodnalezionych dzieci. Osoby małoletnie, niezależnie od kraju pochodzenia, kultury, wieku czy płci, stanowią duży odsetek wśród wszystkich zaginionych osób. Większość z nich szczęśliwie się odnajduje, ale w policyjnych bazach danych wciąż figurują sprawy nierozwiązane. Każda z nich jest inna, a za wszystkimi kryje się ogromna tragedia – zaginionego dziecka i jego bliskich.

Co mówią policyjne statystyki?

Analizując dane statystyczne z ostatnich 5 lat  można przyjąć, że zaginięcia osób małoletnich,  tj.  takich, które w chwili zgłoszenia zaginięcia nie ukończyły 18 roku życia., stanowią ok  30  % spośród wszystkich zarejestrowanych zaginięć w naszym kraju. Niemal połowa z nich  odnajdywana jest w pierwszej dobie od wszczęcia poszukiwań. Po kolejnych trzech dobach odnajdywanych jest już prawie 80 % zaginionych małoletnich, natomiast poszukiwania trwające powyżej 7 dni stanowią niespełna 13% wszystkich zakończonych spraw z tej grupy wiekowej. Aktualnie (stan na dzień 19.05.2020 r.) w statystyce policyjnej figuruje 49 zaginionych i nieodnalezionych osób małoletnich, z czego 16 można uznać za osoby trwale zaginione (poszukiwania tych dzieci prowadzone są dłużej niż 5 lat). Należy podkreślić, że mówimy tutaj o osobach, które w dniu generowania omawianych danych, nie miały ukończonych osiemnastu lat. Takich dzieci, które „dorosły” będąc zaginionymi jest niemal 300, a najstarsza ze spraw zarejestrowana w Krajowym Systemie Informacyjnym Policji ma ponad 30 lat.

W odniesieniu do płci, można zauważyć, że nieco częściej giną dziewczynki niż chłopcy (54,3% – 45,7 %). Szczególnie daje się to zauważyć w przedziale wiekowym od 14 do 17 lat, co przypuszczalnie związane jest z okresem dojrzewania dziewczynek i nasilonymi w tym wieku zaburzeniami hormonalno-emocjonalnymi. Generalnie to właśnie w tej grupie wiekowej notujemy najwięcej zgłoszeń o zaginięciu dziecka, co obrazuje przedstawiony poniżej wykres.

Procentowo najmniejszą liczbę zaginionych osób małoletnich stanowią dzieci do 11 roku życia, czyli te, które zdecydowanie wymagają czujnej opieki osób dorosłych. Śmiało można powiedzieć, że zaginięcie tak małego dziecka jest prawie zawsze wynikiem niedostatecznego zaopiekowania przez rodzica czy opiekuna, jego nieuważności i braku wyobraźni. W wyniku nieodpowiedzialnej postawy dorosłych narażone jest bezpieczeństwo dziecka, które ulega  różnego rodzaju wypadkom losowym, skutkującym zaginięciem. W przypadku zjawiska zaginięć starszych dzieci, w zasadzie już nastolatków, przyczyn zaginięć można dopatrywać się na wielu płaszczyznach – emocjonalnych, behawioralnych, czy chorobowych. Niemniej jednak to od nas dorosłych zależy, czy pomocy w trudnych dla nich sytuacjach życiowych będą szukały u nas, w grupie rówieśniczej, wśród obcych ludzi. Niestety zdane na samych siebie, będąc – w ich ocenie – w sytuacji bez wyjścia, mogą podjąć najgorszą z możliwych decyzji. Bądźmy zawsze blisko naszych dzieci, uważnie ich słuchajmy i nie ignorujmy sygnalizowanych przez nich problemów a z pewnością nigdy nie staniemy w obliczu tak wielkiej tragedii,  jaką jest zaginięcie dziecka.

Ważną informację stanowią dane statystyczne dotyczące liczby odnalezionych zaginionych małoletnich. Dzięki intensywnej pracy policjantów odnajdywane są niemal wszystkie zaginione dzieci, a  także rozwiązywane są starsze sprawy zaginięć. Obrazuje to zamieszczony niżej wykres zaginięć osób małoletnich w 2019 r., z którego wynika, że w badanym okresie, tj. na przestrzeni całego 2019 r. odnotowano 2132 takie sprawy, a zakończono 2147. Wśród zakończonych spraw znajdują się również te, które zostały wszczęte przed 2019 rokiem. Nie możemy jednak zapominać, zwłaszcza w takim dniu jak dziś, że za nielicznymi niezakończonymi sprawami zaginięć dzieci, nastolatków, mogą kryć się ludzkie dramaty, wymagające skutecznych działań policyjnych.

Obalając utartą w opinii publicznej tezę o wzroście zaginięć dzieci w okresie letnich ferii, należy zauważyć, że miesiące wakacyjne nie należą do tych, w których liczba zaginięć małoletnich zdecydowanie rośnie. Najwięcej zaginięć dzieci odnotowuje się w miesiącach wiosennych, tj. od marca aż do czerwca. Wagarowanie od pierwszych słonecznych dni, chęć zasmakowania wolności i w konsekwencji nagromadzenie problemów szkolnych a w końcu czerwcowa klasyfikacja, wydają się być przyczynami licznych ucieczek młodzieży w wieku szkolnym. Warto jednak podkreślić, że statystyczne różnice pomiędzy kolejnymi miesiącami oscylują w granicach 1 – 3 %, co nie stanowi spektakularnych wzrostów czy spadków liczby zaginięć.

Mówiąc o zaginięciach dzieci należy wspomnieć o dwóch grupach małoletnich, nieujętych w omawianych wyżej statystykach a w których poszukiwania jest lub może być zaangażowana Policja. Pierwsza, to osoby małoletnie poszukiwane w ramach tzw. poszukiwań opiekuńczych. Ten rodzaj poszukiwań dotyczy przede wszystkim młodzieży oddalającej się z różnego rodzaju placówek opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych, w których jest zobowiązana przebywać ale także nastolatków powyżej 14 roku życia uciekających z domów rodzinnych. Omawiane w artykule dane nie obejmują ww. spraw, ponieważ stanowią one odrębny rodzaj poszukiwań.

Drugą grupę zdarzeń z udziałem dzieci, mogącą nosić znamiona zaginięcia, stanowią tzw. porwania rodzicielskie, czyli sytuacje w których jedno z rodziców lub opiekunów prawnych posiadających władzę rodzicielską, bez woli i wiedzy drugiego z nich pod pretekstem krótkotrwałego pobytu wywozi lub zatrzymuje dziecko, pozbawiając tym samym drugiego rodzica lub opiekuna możliwości utrzymywania z nim kontaktu. To przypadki, kiedy miejsce pobytu dziecka jest znane jednemu z rodziców czy opiekunów, więc nie można uznać takiego dziecka za stricte zaginione. Niemniej, są to zdarzenia nasycone silnymi emocjami po stronie obojga rodziców, którzy walcząc o swoje prawa do dziecka, często zapominają o tym, że to jego dobro jest najważniejsze. Niewinnymi ofiarami tych sytuacji są dzieci, niepotrzebnie narażane na ogromny stres i dramatyczne doświadczenia, które zostają im w pamięci na całe życie.

Na zakończenie kilka najważniejszych wskazówek policjantów Centrum Poszukiwań Osób Zaginionych KGP  – jak zapobiec zaginięciu dziecka i co zrobić, jeśli  nasz dziecko zaginie:

O czym należy pamiętać aby nie dopuścić do zaginięcia dziecka

  • Małego dziecka pod żadnym pozorem nigdy i nigdzie nie pozostawiaj bez opieki, szczególnie w obcych dla niego, czy zatłoczonych miejscach.
  • Zatroszcz się dbaj o dobre relacje z dzieckiem. Nie pozwól aby zaniedbane emocjonalnie uciekło lub szukało pomocy i zrozumienia u obcych osób, które mogą je skrzywdzić.
  • Naucz swoje dziecko aby nie podawało obcym osobom swoich danych – również samego imienia.
  • Uczul swoje dziecko aby zawsze informowało Cię o tym gdzie jest i o zmianie swoich planów kiedy przebywa poza domem.
  • Naucz swoje dziecko aby pod żadnym pretekstem nie zbliżało się i nie wchodziło do pojazdu obcej osoby, nie odchodziło/oddalało się  z nieznajomym.
  • Naucz swoje dziecko aby zawsze kiedy znajdzie się w niebezpieczeństwie głośno krzyczało, wzywało pomocy i jeśli to możliwe, próbowało uciec.

5 podstawowych kroków w przypadku zaginięcia dziecka

  • Jak najszybciej powiadom o zaginięciu  najbliższą jednostkę Policji – telefon alarmowy  112.
  • Sprawdź czy Twoje dziecko nie przebywa u kolegów, przyjaciół, sąsiadów czy u rodziny . Poproś  o pomoc w poszukiwaniach.
  • W przypadku zaginięcia małego dziecka natychmiast sprawdź w okolicy wszystkie miejsca, które mogą stanowić dla niego zagrożenie (oczka wodne, studzienki, kanały, ulice, miejsca gdzie mogą znajdować się niebezpieczne dla niego maszyny czy substancje).
  • Zawsze miej przy sobie aktualne zdjęcie swojego dziecka, choćby w telefonie komórkowym – będzie potrzebne Policji.
  • W miarę możliwości zachowaj spokój, tylko wtedy możesz pomóc Policji w poszukiwaniach i udzielić policjantom wszystkich istotnych informacji, które pomogą w odnalezieniu Twojej pociechy.

Region

Nowe życie Świnoujskiej latarni

Mieszkanie Latarnika, pokój, w którym dyżurował tuż pod szczytem latarni, warsztat. Oryginalne wyposażenie z końca XIX wieku i realistyczne dioramy. Pasjonaci opiekujący się Latarnią Morską w Świnoujściu mimo blokady lądowej rozpoczynają projekt, który ma nadać temu wyjątkowemu zabytkowi nowe życie!

Opublikowane

w dniu

Pierwszym etapem tego przedsięwzięcia jest zebranie dokumentów i wykonanie projektu tzw. rehistoryzacji wnętrz. Środki na ten cel pasjonatom ze Stowarzyszenia Miłośników Latarń Morskich udało się pozyskać z Rządowego Funduszu Polski Ład – Programu Ochrony Zabytków. Na to zadanie uzyskano blisko 150 000 zł – cały projekt będzie jednak kosztował kilka milionów złotych, bo poza przywróceniem pierwotnego układu pomieszczeń, przewidziano także zakup oryginalnych mebli, narzędzi i innych przedmiotów z epoki.

Naszym marzeniem jest, by spacer po Latarni był podrożą w przeszłość do przełomu XIXi XX wieku – mówi Agata Kucharska ze Stowarzyszenia Miłośników Latarń Morskich, jedenz pomysłodawców projektu – goście, którzy nas odwiedzą zobaczą, jak mieszkały rodziny latarników, zobaczą magazyn paliwa do latarnianych lamp i będą mogli położyć się na twardym łóżku na szczycie latarni, na którym przez kilkadziesiąt lat czuwali strażnicy ognia – Latarnicy” – dodaje Kucharska.

Dodatkowym elementem ekspozycji mają być realistyczne postacie Latarników, ubrane w historyczne stroje, a projekt w przyszłości ma także być uzupełniony nowoczesnymi hologramami. Warto dodać, że równocześnie pasjonaci chcą zorganizować razemz Samorządem konkurs zagospodarowania okolic zabytku (taki konkurs ogłoszono już w 2018 roku) – będzie to możliwe, gdy miną obecne obostrzenia w dostępie do Latarni.

Warto przypomnieć, że Latarnia Morska w Świnoujściu obecnie jest niedostępna od strony lądu i można dostać się do niej tylko od strony wody. Pasjonaci, Samorządowcy i mieszkańcy Świnoujścia liczą, że ten stan niedługo zostanie przywrócony do normalności i Królowa Jasności znów będzie dostępna bez ograniczeń.

Koncepcja „Nowe Światło, Nowe Życie” powstała w zespole pod kierownictwem Pana Piotra Piwowarczyka i Agaty Kucharskiej.

Latarnia Morska Świnoujście – najwyższa na polskim wybrzeżu Morza Bałtyckiego
i
w całym jego basenie, jedna z najwyższych latarń morskich na świecie. Jest najwyższą Latarnią wybudowaną z cegły do jej szczytu prowadzi dokładnie 308 schodów.

Do Latarni Morskiej można dostać się jedynie drogą wodną. Statek wypływa codziennie
z ul. Wybrzeże Władysława IV o godzinie 10:00, 12:45 oraz 15:45, na Warszowie są 15 minut później.

Dzięki wsparciu finansowemu Operatora Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM S.A. pakiet zawierający zwiedzanie Latarni Morskiej i Fortu Gerharda oraz rejs w dwie strony statkiem ma wyjątkową, promocyjną cenę i kosztuje 40 zł bilet normalny, 30 zł bilet ulgowy.

Czytaj dalej

Region

Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych i Obozów Zagłady – Police-Mścięcino, Trzeszczyn

83 lat temu, 14 czerwca 1940 r., z niemieckiego więzienia w Tarnowie wyruszył do tworzącego się obozu koncentracyjnego w Auschwitz kolejowy transport pierwszych 753 polskich więźniów politycznych. Do obozu trafiło ostatecznie 728 mężczyzn, głównie harcerzy, żołnierzy Wojska Polskiego, którzy planowali przedrzeć się na Węgry, członków organizacji niepodległościowych i studentów.

Opublikowane

w dniu

Byli oni, nie licząc 30 niemieckich kryminalistów, którzy przybyli wcześniej z KL Sachsenhausen i objęli funkcje obozowych kapo, pierwszymi więźniami politycznymi KL Auschwitz. 14 czerwca 1940 r. przyjmuje się także jako datę oficjalnego uruchomienia obozu.

Dlatego 14 czerwca obchodzimy Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych i Obozów Zagłady. Ten dzień, 8 czerwca  2006 r. został ustanowiony przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej,  jako święto narodowe dla upamiętnienia milionów ofiar, naszych rodaków więzionych i zabijanych w niemieckich więzieniach i obozach koncentracyjnych w czasie drugiej wojny światowej.

Czytaj dalej

Region

Gryfus przekazuje dar serca: dzieci z rodzin zastępczych otrzymały rowery ufundowane przez uczestników rajdu rowerowego dookoła Zalewu Szczecińskiego

Wieloletnią tradycją corocznego rajdu rowerowego dookoła Zalewu Szczecińskiego organizowanego wiosną przez Szczeciński Klub Rowerowy Gryfus jest zbiórka środków na zakup rowerów dla dzieci z rodzi znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej lub życiowej. W przeszłości rowery zakupione z gryfusowych zbiórek trafiały m.in. do podopiecznych Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Szczecinie, Placówki Opiekuńczo – Wychowawczej w Trzcińsku – Zdroju czy też do rodzinnych domów dziecka na terenie Pomorza Zachodniego.

Opublikowane

w dniu

Cieszę się ogromnie, że rowery trafiły do rodzin w których są naprawdę potrzebne. Wzruszenie obdarowanych dzieci jest największą nagroda na wolontariuszy zaangażowanych w pomoc” – powiedziała Maria Bohuszewicz – Kobrzyńska, wolontariuszka Szczecińskiego Klubu Rowerowego Gryfus.

Podczas 12. Rajdu rowerowego dookoła Zalewu Szczecińskiego, który odbył się w dniach 22 – 23 kwietnia 2023 roku w ramach zbiórki do puszek oraz darowizn przekazanych na konto fundacji udało się zebrać 4.400 złotych. Wolontariusze Gryfus upiekli na tą okazję specjalnie wiele ciast, które były podziękowaniem dla wszystkich biorących udział w zbiórce funduszy na rowery dla dzieci. Dzięki zabranym środkom Szczeciński Klub Rowerowy Gryfus za 4.780 złotych zakupił 3 rowery z kaskami i akcesoriami niezbędnymi do bezpiecznej jazdy na rowerze. W przeddzień Dnia Dziecka rowery zostały przekazane dzieciom z rodzin zastępczych będących pod opieką Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Szczecinie.

To jest piękne, że rowerzyści uczestniczący w naszych rajdach nie tylko realizują swoją pasję, ale także pomagają tym, którzy w życiu nie mieli tyle szczęścia” – powiedział Wojtek Marciniak, wiceprezes Szczecińskiego Klubu Rowerowego Gryfus.

Jest to dowód na to, że sport i działalność społeczna mogą iść w parze. Dzięki ofiarności i zaangażowaniu uczestników rajdów, Gryfus kontynuuje swoją misję – nie tylko propagowania aktywności fizycznej, ale także pomocy tym najbardziej potrzebującym.

Już ponad 10 lat zbieramy środki na rowery podczas kolejnych edycji rajdu rowerowego dookoła Zalewu Szczecińskiego. Ogromne zaangażowanie wolontariuszy oraz ofiarność darczyńców sprawiają, że każdego roku kolejne rowery trafiają do dzieci z rodzin zastępczych, domów dziecka czy też z rodzin znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej” – powiedział Paweł Malinowski, prezes Szczecińskiego Klubu Rowerowego Gryfus.

Czytaj dalej
Reklama

Na czasie